Friday, July 30, 2010

TV programme - Bharathathil Dharmam

Extract from Bharathathil Dharmam by Sri Velukkudi Krishnan

Yesterday’s episode of “Bharathathil Dharmam” by Sri Velukudi Krishnan on Vijay TV was very enlightening. For the past three days Sri. Krishnan has been talking about Vidhuran’s advice to Dhirtharashtran on giving Pandavas a share in the kingdom.

Dhirtharashtran sends Sanjayan as his messenger to the Pandavas. Sanjayan returns to Hastinapura late in the evening and tells Dhirtharashtran that he is too tired to talk and would give all the details of his trip the next day.

An anxious Dhirtharashtran is unable to sleep and calls Vidhuran for guidance expecting the latter to talk only in his favour. Vidhuran being the incarnation of Dharmaraja asks Dhirtharashtran point blank if he has usurped another’s property that he is unable to sleep. That Dhirtharashtran avoids Vidhuran’s question and all this lead to the battle of Kurukshetra is another story. But the example Sri Krishnan gave for usurping one’s property was classic. Every human is a Jeevatma and is part of God – the Paramatma. We are HIS property – a part of HIM. But all the time we see ourselves as separate from the Paramatma thereby stealing HIS property! We must think that all of us are HIS parts and HIS property.

Sri Krishnan also cited an example of a devotee praising Lord Krishna “Why people are calling you a thief who stole butter in Gokulam which belonged to you (as everything belongs to Paramatma), when in reality we are the thieves separating Paramatma from Jeevatma”

Wednesday, July 28, 2010

Recipe - Maangaa Paruppu Keerai

MAANGAA PARUPPU KEERAI
(மாங்காய் பருப்புக் கீரை)


This is a greens recipe with combination of raw mango. I learnt this recipe from my sister Jayashree

Ingredients
Paruppu keerai (Dall spinach )  (பருப்புக் கீரை) – 1 bunch
Raw Mango (மாங்காய்) scraped into thin flakes – ½ cup
Toor dall (துவரம் பருப்பு)  - ¼ cup
Red chillies (காய்ந்த மிளகாய்) - 2 broken into pieces
Green chillies  (பச்சை மிளகாய்)  - 2 cut into pieces
Mustard  (கடுகு) - 1 tsp
Asafoedita (பெருங்காயப் பொடி) - ¼ tsp
Methi powder (வெந்தயப் பொடி)  - ¼ tsp
Gingelly oil (நல்லெண்ணெய்) - 1 tsp
Salt  (உப்பு) - to taste

Take the oil in a pan, add the mustard and red chillies. When the mustard splutters, add green chillies and the mango flakes. Saute until the mango is semisoft. Add the washed and cut keerai and let it cook. When the quantity of keerai is slightly reduced, add salt and let the mango and keerai cook well. Pressure cook the toor dall and keep aside. Once the mango/keerai mixture is cooked, add the cooked toor dall and mix well. Switch off the stove after this mixture boils for few minutes. Add the asafetida and methi powder, mix well.
This keerai tastes best with hot rice and gingelly oil, but can be had as a side dish to rotis too.

Monday, July 26, 2010

Tamil Short Story - Sundaramurthy

This story is the tamil version of the short story  Rakesh  Nath 's  Recovery  by  my  sister Sundari  Venkatraman

சிறுகதை

சுந்தரமூர்த்தி

மனைவி லலிதாவும், மகன் வினித்தும் அறையைவிட்டு ஓடுவதைப் பார்த்து எழுந்து உட்கார்ந்தார் சுந்தரமூர்த்தி. காலை எடுத்து கீழே வைத்துப் பார்த்தார். உடல் நிலை சரியாகி விட்டதாகத் தோன்றவே இரண்டு அடி எடுத்து வைத்தார். அப்பா, மூன்று மாதமாக பட்டபாடு முடிந்ததா என்றிருந்தது. வெளியே வந்துப்பார்த்தால், யாரையும் காணும்! ஆஸ்பத்திரி  ரிசெப்ஷன் அருகில் நிறைய நடமாட்டம் இருந்த போதும் யாரும் இவரை கண்டுகொண்டதாகத் தெரியவில்லை. சுந்தரமூர்த்தியும்
யாரும் அடையாளம் கண்டு தன்னை நிறுத்திவிடக்கூடாதென்று தலை நிமிர்ந்து பார்க்காமல் ரிசெப்ஷனை விட்டு வெளியே வந்தார். ஆஹா, என்ன சுதந்திரம் என்று காற்றை சுவாசித்தார். சும்மாவா   பின்னே? கிட்டதட்ட மூன்று மாதங்களாக இந்த ஆஸ்பத்திரி சிறையில் அடைப்பட்டுக்கிடந்தார். ஆஸ்பத்திரி வாசலில் இருந்த பூச்செடிகளும், மரங்களும் அவர் கண்களைக் கவர்ந்தன. இதுநாள் வரை தன்னை சுற்றி இருக்கும் எதையும் ரசிக்க நேரமில்லாமல் ஓடிக்கொண்டே இருந்துவிட்டார். அவர் தொழில் அப்படி!


ஏழ்மையான குடும்பத்தில் பத்து பேருடன் பிறந்தவர், வீட்டில் அப்பா, அம்மா, தாத்தாவும் சேர்த்து பதினான்கு பேர் அவரை நம்பி இருந்தனர். சிறுவயதின் கடும் உழைப்பினால் பெற்றவர்களுக்கு சீக்கிரம் முதுமை வந்துவிட்டது. வீட்டுக்கு பக்கத்தில் இருந்த கான்வென்ட் பள்ளிக்கு மடிப்பு கலையாத யூனிபாரம் அணிந்து பளபளவேனும் காலணிகளுடன் தன் வயதுள்ள சிறுவர்கள் போவதைப் பார்த்து பல நாட்கள் ஏங்கியதுண்டு. பணக்காரக் கார்கள் வீட்டைக் கடந்து போவது கண்டு ஆசைப்பட்டதுண்டு. அப்போது மனதில் முடிவெடுத்ததுதான், தானும் இதையெல்லாம் வாழ்க்கையில் சாதிப்பேனென்று!  இது நடந்து 45 வருடங்கள் ஓடிவிட்டன. இப்போது சுந்தரமூர்த்தியின் பெற்றோர் ஒரு பெரிய பிளாட்டில் வசிக்கின்றனர். கூடப்பிறந்தோரின் வசதிக்கும் குறைவில்லை. எல்லாம் சுந்தரமூர்த்தியின்  உழைப்பால்தான். உழைத்து உழைத்து தனது 57வது பிறந்த நாளுக்கு முன்னாள் ஹார்ட் அட்டாக் என்று படுத்துவிட்டார். மூன்று மாதங்களாக ஆஸ்பத்திரி வாசம்தான். வெளியுலகமே காணவில்லை. ஆஸ்பத்திரியின் பசுமை கண்களுக்கு மிகவும் சுகமாக இருந்தது அந்த பசுமையை ரசித்தார், பூக்களில் வந்து உட்கார்ந்த பட்டாம்பூச்சியை ரசித்தார், மரங்களுக்கிடையே கண்ணாம்பூச்சி காட்டிய சூரியனை ரசித்தார். நிமிர்ந்து பார்த்தால் தான் ஆஸ்பத்திரியின் வாசலுக்கு வந்துவிட்டதை உணர்ந்தார். ஆச்சிரியம்! டாக்டரோ, நர்சோ, ஒரு வாட்ச்மேன் கூட தொடர்ந்து வரக்காணோம். கேட்டைத்தாண்டிய சுந்தரமூர்த்திக்கு துள்ளிகுதிக்க வேண்டும்போல் இருந்தது. தன்னையே ஒருமுறைப் பார்த்துக்கொண்டார். மூன்று மாதத்தில் மிகவும் மெலிந்து போயிருந்தார். காற்று கொஞ்சம் வேகமாக அடித்தால் தன்னை தள்ளிவிடுமோ என்றுத் தோன்றுமளவுக்கு இளைத்திருந்தார். சிரித்தபடியே எதிரிலிருந்த மணிகூண்டைப்பார்த்தால், 6.25 என்றுக் காட்டியது. சூரியன் அஸ்தமித்திருந்தபடியால் மாலை 6.25 ஆகத்தான் இருக்கமுடியும். இருட்டிவிடுமே, திரும்பப் போய்விடலாமா என்று கேட்ட மனதை அடக்கினார். இன்னும் கொஞ்ச நேரமாவது இந்த சுதந்திரத்தை அனுபவிக்கலாம் என்று தோன்றியது. ரோட்டை கிராஸ் செய்தார். " என்ன கார் ஓட்டுகிறார்கள், ஒரு ஆள் வருவது கூடவா தெரியவில்லை?" நல்லவேளை, அவர் வேகமாக நடந்ததால் தப்பித்தார்! எத்தனைக்கடைகள்? சிறுவயதில் கையில் பணமில்லாதபோது இப்படித்தான் ஒவ்வொரு கடை வாசலிலும் நின்று பார்த்தது நினைவுக்கு வந்தது. பணம் வந்தபின் இந்த கடைகளுக்கு வர நேரமேயிருந்ததில்லை. இப்போது பார்க்கலாம் என்று தோன்றவே, ஒவ்வொரு கடையாகக் கடந்து சென்றார். பெரிய எலக்ட்ரானிக்ஸ்  ஷோரூம், பல வகை டைல்ஸ் உள்ள கடை, அடுத்து பல வெளிநாட்டு வாட்ச்கள் கடையின் ஷோகேசை அலங்கரித்தன. பர்சை எடுக்கலாமென்று பாண்ட் பாக்கெட்டில் கைவிட்டால், தான் அணிந்திருப்பது ஆஸ்பத்திரி ஆடைகள் என்று தெரிந்தது. தன்னிடம் கிரடிட் கார்ட், பர்ஸ், ஏன் ஒரு ரூபாய் கூட இல்லை என்று உணர்ந்தபோது சிரிப்பு வந்தது. பரவாயில்லை, இப்படி சுதந்திரமாகத் திரிவது எவ்வளவு பெரிய விஷயம். வேண்டியதை எப்ப வேண்டுமானாலும் வாங்கிக்கொள்ளலாம். இந்தக் கடைகளில் விண்டோ ஷாப்பிங் செய்வதிலும் ஒரு த்ரில் என்றுத் தொடர்ந்து நடந்தார். அடுத்தக் கடை ஒரு தரமான பெயர் போன ஸ்வீட் கடை, கூடம் நிரம்பி வழிந்தது, அடுத்து ஒரு நகைக்கடை என்று கடந்து சென்றபடியே இருந்தார்.



நேரம் போவதே தெரியாமல் நடந்தவருக்கு திடீரென்று கடைகளின் விளக்குகள் அணைக்கப்படவே இரவு நேரமாகிவிட்டதை உணர்ந்தார். பல உயர்ரக கடைகள் உள்ள அந்த பகுதியில் கடைகள் இரவு பதினோரு மணிக்குத்தான் மூடப்படும். அப்படியானால் அவ்வளவு மணியாகிவிட்டதா? திரும்பிப்பார்த்தால் தான் வெகுதூரம் வெகுநேரமாக நடந்து வந்திருப்பது தெரிந்தது. ஆச்சிரியமாக உடலில் வலியேயில்லை. பார்க்கப்போனால் ரொம்ப சுகமாக இருந்தது. இன்னும் நடந்தார். தான் சிறுவயதில் சுற்றிய இடமெல்லாம் சென்றுப்பார்த்தார் விடியும் நேரம் ஆகிவிட்டது. இப்போது என்ன செய்யலாம்? திரும்ப ஆஸ்பத்திரி போகலாமா? டாக்டரை வீட்டிற்கு வரச்சொல்லலாம், அவர் வந்து "நீங்க பர்பெக்ட் ஃபிட்" ன்னு சொல்வார். வீட்டின் திசையில் நடந்தார்.


அடையாரில் அவர் பங்களா இருக்கும் தெருவிலே பல கார்கள் நின்றன. வேகமாக நடந்தார். உடல் பறப்பதுப்போல் இருந்தது. சும்மாவா, கிட்டதட்ட 12 மணி நேரமாக நடந்தால் டயர்டா இருக்காதா? வீடு கேட் பெரிதாக திறந்திருந்தது. நிறைய மனிதர் நடமாட்டமும் இருந்தது. "யாருக்காவது உடம்பு சரி இல்லையா?  நான்தானே இத்தனை நாள் உடம்பாய் படுத்திருந்தேன், குடும்பத்தில் மற்றவரெல்லாம் நன்றாயிருந்தார்களே" யோசித்தார். "லலிதா, லலிதா" என்று மனைவியை அழைத்தபடியே ஹாலுக்கு சென்றார். யாரும் அவர் குரலைக் காதில் வாங்கிக்கொண்டதாகவே தெரியவில்லை. என்ன ஆச்சு ஹாலின் நடுவே வந்ததும் ஷாக் அடித்தாற் போல் நின்றுவிட்டார். நடு ஹாலில், இறந்தவர் உடலை வைக்கும் ஒரு ஃப்ரீசர் பாக்ஸ் இருந்தது. "யார் இறந்து விட்டார்?, அப்பாவா? அம்மாவா? ஏன் யாரும் என்னிடம் சொல்லவில்லை? நான் தாங்கமாட்டேன் என்று நினைத்தார்களா?" புலம்பியபடியே மனைவியைத்தேடினார். மனைவி கண்ணிலேயே படவில்லை. ஒருவேளை, ஒருவேளை, லலிதாதான் இறந்துவிட்டாளா? மெதுவாக ஃப்ரீசர் பாக்ஸ் அருகில் சென்று எட்டிப்பார்த்தார். "ஆ!, இது எப்படி முடியும், நான் எப்படி இந்தப் பெட்டியில்? நான் இங்கே நின்றுகொண்டிருக்கிறேனே, யாருக்கோ பைத்தியம்! லலிதா" என்று அலறினார். ஹால் முழுவதும் சுந்தரமூர்த்தியின் குரல் எதிரொலிக்க, ஃப்ரீசர் பாக்ஸ் மேலிருந்தக்கண்ணாடியை தள்ளிக்கொண்டு எழுந்து உட்கார்ந்தார். தள்ளிய வேகத்தில் கண்ணாடி கீழே விழுந்து நொறுங்கியது. பூஜையறையிலிருந்து அழுதழுது சிவந்து வீங்கிய கண்களுடன் ஓடி வந்தாள் லலிதா. ஹாலின் ஓரங்கள் மற்றும் தோட்டத்திலும் நின்றிருந்த உறவுக்காரர்களும் நண்பர்களும் சுந்தரமூர்த்தி  குரல் கேட்டு ஓடி வந்தனர். ஹாலின் ஒரு மூலையில் பெரும் சோகத்தில் இருந்த சுந்தரமூர்த்தியின் பெற்றோர் அதிர்ந்து எழுந்தனர் நேற்று மாலை இறந்து விட்டதாக எண்ணியிருந்த தங்கள் அருமை மகன் குரல் கேட்டு! கூடியிருந்த அனைவருக்கும் அதிர்ச்சி, சிலரது முகத்தில் பயமும் கூட! திடீரென உடல் முழுவதும் வலியை உணர்ந்தார் சுந்தரமூர்த்தி. 12 மணி நேரமாக இல்லாத வலி அனைத்தும் வந்துவிட்டிருந்தது.


என்ன நடந்தது? வந்த அனைவரும் கிளம்பியபின் லலிதாவும் வினித்தும் ஆஸ்பத்திரியில் நடந்ததை மாறி மாறி சுந்தரமூர்த்திக்கு விளக்கினர்.

ஆஸ்பத்திரியில் சுந்தரமூர்த்தியுடன் இருந்த லலிதாவும் வினித்தும் ஹார்ட் மானிட்டரில் மாற்றம் தெரிந்ததும், அவசரமாக டாக்டரை கூப்பிட சென்றனர். டாக்டர் வந்துப் பார்த்து 5 .45 மணிக்கு சுந்தரமூர்த்தி இறந்து விட்டார் என்றார். சுந்தரமூர்த்தியின் ஆத்மா சுதந்திரமாக ஊரைச் சுற்றிவந்தது. அவரது ஆத்மா மீண்டும்  உடலில் சேரும்போது அவரது உடலும் முழு நலம் பெற்றுவிட்டது.

இதுவரை சுந்தரமூர்த்தி எப்படி பிழைத்தார் என்று யாருக்கும் தெரியவில்லை! லலிதா பூஜையறையில் இருந்த மகாகணபதியைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள். அவள் கணபதியின் மேல் வைத்த நம்பிக்கை என்றும் வீண்போனதில்லை!

Saturday, July 24, 2010

Photo blog - tribute to Thatha

This is purely a photo blog - a tribute to my Thatha, a great Muruga Bhaktha who passed away recently. I took all these photos at the Chedda Nagar Murugan Temple, Mumbai with the idea of showing it to Thatha, but never got around doing it. Hope Thatha sees it from Heaven. Love you always, Thatha!

Appearance of the Chedda Nagar Murugan temple with photos of urchavar






Pictures depicting birth of Shanmugar



Battle with Soorapadman followed by Devandra Pattambishekam


Different forms of Lord Murugan

                                                                           



Next is Murugan's upadesam - This is Thatha's favourite as according to Thatha, Murugan is THE GURU.

First is Thanthaiku upadesam - Murugan teaching Lord Shiva - The story of Swamimalai temple


Next is upadesam to Lord Brahma


Next is upadesam to Ovaiyyar - the great tamil poetess and saint


Last, but not the least - Upadesam to Arunagiriyar

Thursday, July 22, 2010

Recipe - Milagu Kuzhambu

Milagu kuzhambu aka Karuveppilai kuzhambu
(மிளகு குழம்பு என்கிற கறிவேப்பிலை குழம்பு)

This is a very popular recipe of my mother, with a lot of medicinal properties. Though people in south India are familiar with this gravy to be eaten with rice, I am very partial to my mother's recipe which she learnt from her mother and so on. I have just followed her method of making this gravy in one of the ancient type of stone utensils used in Tamil Nadu - kalchatti (கல் சட்டி). Ofcourse this gravy    can be made  in a  kadai



Ingredients

Tamarind (புளி)          - big lemon sized ball
Pepper corn (மிளகு)  - 2 tbsp
Dry red chillies (காய்ந்த மிளகாய்) - 2
Toor dall  (துவரம் பருப்பு)   - 1 tsp
Curry leaves  (கறிவேப்பிலை) - 5-6 sprigs
Turmeric powder (மஞ்சள் பொடி)- 1/2 tsp
Mustard (கடுகு)- 1/2 tsp
Methi seeds (வெந்தயம்)- 1/4 tsp
Gingelly Oil (நல்லெண்ணெய்) - 3 tbsp
Asafoetida (பெருங்காயம்)- 1/4 tsp
Salt (உப்பு)- to taste

Soak tamarind in warm water and extract the juice, add salt, asafoetida and turmeric. In a kadai heat two tbsp of oil, add mustard and when it starts spluttering, add the methi seeds, saute and then add the tamarind water. Let it boil until the raw smell of tamarind goes. In another kadai heat the remaining 1 tbsp of oil, add pepper corns,toor dall and then the red chillies. Add 4-5 sprigs of curry leaves and let the mixture cool. Grind this in a mixie adding little water so that it becomes a paste. Add this paste to the boiled tamarind water and let it boil for a few minutes till it thickens slightly. Add some more curry leaves and switch off the stove.

This gravy can be mixed with hot rice and ghee / gingelly oil and eaten. It helps tummy upsets. A good quantity of iron rich curry leaves is also used in this recipe.

- Gingelly oil used in this recipe can be replaced with எனி other cooking oil , but the best flavour comes  with gingelly oil. 
- This gravy can be stored for 2 -3 days in room temperature and upto a week in the fridge.  

Tuesday, July 20, 2010

Temple visit: Kandhazheeswarar temple

Kandhazheeswarar temple, Kundrathur






As soon as we reached Kundrathur bus stand, we noticed this temple and the Thiruvooraga Perumal temple next to each other.

We were under the impression that this Sivan temple is the Rahu Sthalam of the Navagraha sthalams in Chennai and were very keen to visit it. We entered the temple and first saw the board Nagaimuga Valli sametha Kandhazheeswarar Thirukovil.(நகைமுக வல்லி சமேத கந்தழீஸ்வரர் திருக்கோவில்)  I liked the name Nagaimuga Valli - smiling faced Valli - very much. We could see the Ambal directly in front of us. We went further inside and the Siva lingam was on the left side. It is a very huge lingam but the alangaram was minimal with just a flower on top and a veshti on aavudayar. (ஆவுடையார்)

We asked the kurukkal about the history and he said that this temple is also 1100 years old and built by Kulothungan. Karikala chozhan  is also said to have done a lot for this temple. He showed us the carvings of the symbols of Cheras, Chozhas, Pandyas namely, bow & arrow, tiger and fish on the ceiling indicating that all of them have contributed to this temple. The kurukkal also clarified that this is not the Rahu Sthalam temple and that was elsewhere in the same area.

On either side of the Siva lingam, we could see Ganapathy and Valli Deivanai Sametha Murugan. On the left side of the Siva lingam was the Nagai muga Valli Ambal.  Again, Ambal had very little alangaram with just a single flower on her crown and wearing a simple red sari but with a smiling face just as her name suggests. The Nandhi in front of the Lord was looking very cute with a metallic bell around his neck.

Usually at Sivan temples we can see the Lingam from the entrance whereas at this temple in front of the Lingam there is a wall with a small hole in it. When we came out and completed our pradakshinam, we noticed that there was another slightly bigger Nandhi in front of the bali peedam facing the Siva lingam beyond the wall and we had a glimpse of the Lingam again through the hole. The other sannidhis in this temple were only Dakshinamoorthy and Durgai and we were surprised to notice that there was no Navagraha sannidhi here.

Sunday, July 18, 2010

Temple visit - Subramanya Swami Temple

Subramanya Swami Temple, Kundrathur



As mentioned in my last blog,  Thiruvooraga Perumal, Kundrathur is famous for the Murugan temple. As soon as we got down from the bus, we went straight to the Murugan temple. There are about 60+ steps going up to the temple. Murugan being the ‘Lord of the Hills’, He mostly resides on higher levels.

Halfway up the steps, on the right side is a Valanzhui Vinayakar sannidhi. It was quite dark there, so we could not see the Ganapathy and continued climbing the steps to the main temple. As soon as we entered the temple, we could see another Ganapathy on the right side. We prayed to him and then proceeded further to see a huge Dwajasthambam and a sculpture of a Mayil (peacock).

We entered the sannidhi to see a very majestic looking Valli Deivanai samedha Sri Subramanya Swami with his Vel and Seval Kodi. When we enquired about the temple, the kurukkal readily said that it was about 1100 years old and built by Kulothunga Chozhan. Kundrathur also happens to be the birth place of Sekkizhar who wrote the Periya Puranam. This is the only temple in Tamil Nadu where Murugan is facing the North. On his way to Tiruttani after fighting with the demon Tarakasuran and defeating him in Thirupporur, Lord Muruga is said to have rested here for about an hour. The hill where he rested came to be called Kundrathur. This temple is also called “Then Tiruttani”, (தென் திருத்தணி) meaning Tiruttani of the South. Arunagirinathar has sung three hymns on the Lord here.

We could also see another very beautiful looking statue of Mayil - peacock, the vaahan of Lord Muruga - in front of the Murugan Sannidhi. As soon as we came out, there was Shanmugastavam  engraved on the wall. We stood there to read it. In the outer prakaram, there were a Sivalingam, Bhairavar and Navagraha sannidhi. In the Navagraha sannidhi, we noticed that on the head of the Moon God, there was a half moon shape (பிறை சந்திரன்) which we have not noticed in any other temple. Then there was Dakshina moorthy right behind the Murugan sannidhi facing the South as always. In front of the Dakshina moorthy, there was a window on the main wall of the temple. I went near to have a look wondering if it was the temple tank, but alas, it was a dry place with lot of junk thrown in! The Sthala vriksham is an Arasa maram and we could see many cradles on it hung by people praying for progeny.  Next we prayed at the Durgai sannidhi and reached the Dwajasthambam and did our namaskaram there and came away with a very satisfied feeling.

Thursday, July 15, 2010

Temple Visit - Thiruvooraga Perumal

Thiruvooraga Perumal, Kundrathur




People familiar with the name Kundrathur tend to connect it to Lord Muruga as the Kundrathur Murugan temple is quite famous. I did get to visit the Murugan temple and a Sivan temple at Kundrathur apart from this Perumal temple. But I was so impressed by this temple and the enthusiasm with which the kurukkal readily explained the Sthala puranam and showed us all the alangarams done to the Perumal that I am tempted to blog this first.


Like on many other occasions, my sister Jayashree is responsible for this trip as she only suggested that we visit one of the temples around Porur, Poonamallee area one Saturday few months back.

We stood at the bus stop opposite Miot Hospital, Ramapuram and got into a Kundrathur bus as it came first. Thank you Jayu, for yet another wonderful experience!

Now about the temple: This temple was built about 1100 years ago by Kulothunga Chozhan II. He was a devotee of Thiruvooraga Perumal in Kanchipuram and wished to build another temple for him. He requested Perumal to choose a suitable site so that Kulothungan can build the temple. Perumal himself chose this site at Kundrathur and since it is the same Lord as in Kanchipuram, he is called by the same name - Thiruvooraga Perumal.

As Thiruppani (renovation) was going on, we entered the temple through the side entrance. We were very thrilled to see such a huge deity - more than 6.5 feet tall. The Sannidhi had only Perumal in the standing posture with His right hand as Abhayahastham, blessing us and the left hand on his left thigh. He had a majestic namam studded with stones. After Deeparathanai, Shadari, Theertham and Tulsi prasadham, the Kurukkal started removing a few strands of flowers from the deity. As we were wondering why he was doing this, he started showing us the different alangarams on the Perumal.

The Perumal has Sridevi and Bhoodevi on his chest, Dasavathara Odiyanam on his waist, similar to that of Tirupathi Venkatachalapathy, Lakshmi Haaram up to his knee, Silver kaasu maalai reaching below his knee, two strings of maalai made of silver Tulsi leaves and Salakrama Maalai touching his feet. The feet looked beautiful covered with velli kavasam. He is standing on Padma peetam – an open lotus. His crown was covered with many Tulsi garlands and two long garlands of Tulsi and flowers were adorning him from head to toe.

It was very nice of the kurukkal to explain the alangaram so well. We had the darshan of Garudan standing in front of Perumal and proceeded to the Goddess’ sannidhi. As soon as we turned right from Perumal, we entered a small area where we worshipped Thudhikai Azhvar (Ganapathy) and then Thiru Virundha Valli Thayar. Thayar was looking so beautiful with silver kavasam on her hands, wearing a diamond necklace around her throat, a lovely odiyanam and kaasumalai. The deity was decorated with many flowers too.

We went around the sannidhis and on the right side there was Andal sannidhi and one of Ramar, Lakshmanar and Seethai. Ramar and Lakshmanar were standing with their bows in their left hands and an arrow each in their right hands. We were wondering where Hanuman was and lo! He was standing right opposite the Ramar sannidhi in his usual praying posture. This Hanuman was looking rather different without a crown. We went in again to have another look at Perumal and noticed that there was another Hanuman along with Ramanujar very close to the Perumal sannidhi.

I am still able to visualise the Perumal when I close my eyes, such is his beauty. Hope to visit the temple again soon.